Fietsen richting de Grote Boeddha

Vier februari was de grote dag: we stapten eindelijk weer op de fiets. We vertrokken richting Leshan en hebben om in te komen een overnachting halverwege genomen (na 90km in Meishan).

Gelukkig begint het gewone leven in China ook weer een beetje op gang te komen. Er waren voldoende winkeltjes open. We zien veel mensen die onderweg zijn. Bussen zijn vol, motoren overvol (vier personen) en zelfs mensen op de fiets (een persoon). De Chinezentrek van een week geleden speelt zich intussen in omgekeerde richting af.
Het fietsen is weer heerlijk, maar de heuvels kosten toch wat energie. Het eerste stuk is vrij stedelijk, maar halverwege komen we steeds meer natuur tegen. Vooral het koolzaad is schitterend. Als lunch eten we een soort voorverpakte broodcakejes.

We hebben de hotels voor de eerste vijf nachten online geboekt en beginnen met onze voordeligste. 13,50 Euro inclusief ontbijt en volgens de site met internet. Dit laatste werkte niet direct, maar elke kamer had wel een android tv-kastje. Nadat ik de taal op Engels had gezet (handig zelfde menustructuur als mijn tablet) bleek er een optie zijn om de internetverbinding te delen. Het werkte niet snel, maar het deed het. De kamer verder was prima en Angela tovert met de dompelaar weer een geweldige noedelmaaltijd op tafel. De volgende ochtend viel het ontbijt tegen. Het was een heel eenvoudig buffet: er werd een grote pan met noedels neergezet, waar je dan je kommetje mee kon vullen.

Dag twee was iets korter, maar ook heuvelachtiger. Het verkeer werd steeds rustiger en de wegen kronkelden geregeld door de natuur. Helaas hebben we voor het eerst sinds maanden ook weer eens motregen. Op zich niet zo erg, alleen vermengde het straatvuil zich met deze nattigheid tot een smerige substantie die onze juist schoongemaakte fietsen weer compleet vervuilde. Doordat ik een paar keer vlak achter Angela gefietst had, zaten mijn kleren compleet onder en leek ik af en toe wel Zwarte Piet.

Toen we dichter bij Leshan kwamen, stopt de motregen gelukkig. We vinden een vrouwtje die met een waterspuit haar stoepje aan het schoonspuiten is. Ze is bereid om onze fietsen schoon te spuiten en doet dit uiterst vakkundig. Achteraf wil ze er opeens geld voor hebben, maar de taalbarriere zorgt ervoor dat we dat uiteindelijk niet hoefden.

Onze fietsen blijven vervolgens schoon, zodat we ze in de lobby van het hotel mee durven te nemen. Onze reservering blijkt onvindbaar, maar gelukkig wordt dit snel opgelost. We hebben een ruime kamer en weer een goede douche. Ik ga even snel wat eten zoeken, maar vind niet zo snel iets. Dik een uur later ben ik terug met brood en pindakaas! Als ik 100 meter de andere kant op had gelopen had ik de Wallmart gevonden….

We blijven twee dagen in Leshan om in alle rust de Grote Boeddha (71 m hoog) te kunnen bezoeken. Nou ja, in alles rust… Naast dat de Boeddha groot is, blijkt ook de rij groot te zijn om hem te kunnen bekijken. Vanzelfsprekend is de toegangsprijs ook groot (11 euro). We staan twee uur in de rij en hebben echt het Eftelinggevoel. Om ons te vermaken stond er wel een groot scherm met mister Bean. De Boeddha is echt heel groot. Zijn oren zijn groot, zijn neus is groot en zijn tenen helemaal enorm. Dit bekijken we stukje voor stukje wanneer we de smalle trappetjes van hoofd naar teen volgen.

Na de Boeddha is er nog een tempel waarvoor we weer helemaal omhoog moeten.

Gelukkig kunnen we uiteindelijk terug naar het centrum met de bus.