In China: over op plan B

Gistermorgen hebben we een rigoureus besluit genomen.

Omdat ik al enige dagen wat sip was en last had van de kou, bleven we langer in Kashgar. Dan kon ik wat meer rust nemen voordat we aan het vervolg van onze fietstocht gingen beginnen. En zo geschiedde… We fietsten via de dierenmarkt naar Artux. Ik kwam slecht vooruit en had weinig energie. Eigenlijk was dit niet wat ik wilde doen. Nu we in China zijn, wil ik alleen nog dingen doen die ik leuk vind. Soms moet je wel net even verder, hoger, langer of zwaarder, maar wekenlang in de kou door de woestijn leek me te veel een marteling. Ik vind echter dat je vermoedens eerst moet uitproberen, dus de dag erna vertrokken we richting de woestijn.

Het werd een lange dag fietsen, waarvan we de tent op een rustig plekje opzetten. We aten noodles met het nog warme water uit de thermosfles. Daarna doken we vanwege de kou de slaapzakken in. Het was op zich leuk weer te kamperen maar ik had het de hele nacht koud. ’s Morgens was alles nat of bevroren. Het leek zeer onverstandig nog zo’n nacht (of twee) erachter aan te doen. En dus besloten we dit stuk van de reis per ander vervoer te doen. We stapten op de fiets en na zo’n 60 km was er een pick-upauto die ons voor een bedrag mee nam naar Aksu.

Omdat ik de tracking niet had uit gezet, zie je ons vooruit vliegen op de kaart 🙂 . In Aksu bleek dat de mannen nog verder ging en naar Kuga. Dat leek ons een betere uitgangspositie dus reden we ook die 300 km mee. Gelukkig namen we nu de snelweg, zodat we op een redelijke tijd  aankwamen. Beetje jammer dat de chauffeur de weg niet wist en we twee afslagen te ver reden (zelfs ik had de juiste afslag in het Chinees gezien). We logeerden in een luxe hotel en genoten weer van zo’n heerlijke stortdouche.

Vandaag hebben we bustickets gekocht voor de slaapbus naar Urumqi. Dat is een goed uitgangspunt voor het plannen van het vervolg van onze reis.